در این سمینار، که با حضور جمعی از نخبگان، مسئولان بنیاد نخبگان استان کردستان، مسئولین معاونت پژوهشی دانشگاه، مدیریت دفتر ارتباط با جامعه و صنعت دانشگاه کردستان، دانشجویان و علاقمندان به موضوع در تالار فردوسی دانشگاه کردستان برپا گردید، دکتر مظفری به تحلیل وضعیت فعلی مهاجرت نخبگان و چالش‌های پیش رو در کشورهای در حال توسعه پرداخت. ایشان با اشاره به اینکه مهاجرت نخبگان از جمله مهم‌ترین مسائل جوامع امروزی است، به عواملی چون سطوح پایین درآمدی، بیکاری بالا و عدم بهبود شاخص توسعه انسانی به عنوان دلایل عمده این پدیده اشاره کرد. به گفته وی، نخبگان به دنبال تأمین آینده‌ای بهتر، به سمت کشورهای توسعه‌یافته مهاجرت می‌کنند.

دکتر مظفری همچنین به نقش تغییرات اقلیمی و مشکلات زیست‌محیطی در افزایش مهاجرت نخبگان اشاره کرده و گفت: «نتایج پژوهش‌ها نشان می‌دهد که این تغییرات، به ویژه در کشورهایی که با مسائل اقتصادی و اجتماعی دست و پنجه نرم می‌کنند، تأثیرات شایانی بر تصمیم‌گیری نخبگان در امر مهاجرت دارد»

وی خاطرنشان کرد که گروه کشورهای با کمترین میزان مهاجرت نخبگان عمدتاً کشورهای توسعه‌یافته و با درآمد سرانه بالاتر هستند، در حالی که کشورهای در حال توسعه با نرخ بیکاری بالا و درآمد پایین، بیشتر به مهاجرت نخبگان دچار هستند. دکتر مظفری توضیح داد که برای کاهش نرخ مهاجرت نخبگان در کشورهای در حال توسعه، ایجاد فرصت‌های شغلی مناسب و ارتقای سطح محیط کسب و کار امری ضروری است.

از دیگر مباحث مطرح شده در این سمینار، تأثیر مشکلات زیست‌محیطی مانند افزایش آلودگی‌ها و تغییرات آب و هوایی بر مهاجرت نخبگان بود. وی تأکید کرد که ریسک تغییرات اقلیمی در کشورهایی که با مشکل سطح درآمد سرانه مواجه‌اند، می‌تواند عامل مؤثری در افزایش مهاجرت نخبگان باشد.

دکتر مظفری ضمن بیان نکات کلیدی طرح خویش، بر لزوم توجه به عوامل اقتصادی و زیست‌محیطی در مدیریت مهاجرت نخبگان تأکید ورزید و خواستار اقدامات جدی از سوی دولت و نهادهای مرتبط برای بهبود شرایط اقتصادی و زیست محیطی شد.

در پایان این سمینار، حضار با طرح سؤالات و انتقادات خود نسبت به موضوع، به بحث و تبادل‌نظر پرداختند و دکتر مظفری به پرسش‌ها پاسخ گفت. این سمینار فرصتی ارزشمند برای تبادل اطلاعات و آگاهی بیشتر در زمینه مهاجرت نخبگان و عواملی که بر آن تأثیر می‌گذارند، فراهم آورد.

این سمینار به طور کلی به عنوان گامی مثبت در جهت ارتباط بیشتر مراکز علمی و دانشگاهی با جامعه و صنعت ارزیابی می‌شود و امید می‌رود که نتایج آن امکان اتخاذ تصمیمات مؤثر در راستای مدیریت و کاهش مهاجرت نخبگان را فراهم آورد.